حرم شاه‌ عبدالعظیم

حرم شاه‌ عبدالعظیم آرامگاه عبدالعظیم حسنی* است که در شهر ری (در جنوب تهران) قرار دارد.

ساخت بنا :

بنای این آرامگاه را محمد پسر زید داعی علوی در نیمه دوم قرن سوم هجری قمری برابر با با قرن نهم میلادی تعمیر اساسی کرد.

درگاه اصلی ورودی آن که در شمال آرامگاه قرار دارد به فرمان پادشاهان خاندان آل بویه و سپس با تلاش مجدالملک قمی ساخته شد.

بنای آرامگاه در بخش پایین چهارگوشی است که هر سوی آن حدود هشت متر است. در بالا مانند همه بناهای سلجوقی برفراز چهارگوشه حرم چهار گوشوار یعنی چهار طاق مورب بنا کرده‌اند و بالاتر از آن یک هشت ضلعی و بر روی آن یک شانزده‌ ضلعی ساخته‌اند. روی این شانزده‌ ضلعی گنبد اصلی حرم ساخته شده‌ است. تمام این بخش‌ها از درون آیینه‌کاری شده‌ است. تعمیر و تغییرات اصلی این بخش در زمان شاه تهماسب صفوی انجام شده است. صحن‌ها و ایوان از آثار دوره صفوی می‌باشد. در دوره ی قاجار تعمیرات و اضافات بسیاری صورت گرفت. پوشش زرین گنبد به فرمان ناصرالدین‌‌شاه در سال ۱۲۷۰ هجری قمری برابر با ۱۸۳۵ میلادی انجام شده است.

آثار باستانی داخل حرم شاه‌ عبدالعظیم :

• تاریخ ساخت صندوق داخل آرامگاه عبدالعظیم ۷۲۵ هجری قمری برابر با ۱۳۳۵ میلادی است.
• دو لوحه کتیبه چوبی روی یک جفت در چوبی جدید تر نصب شده که تاریخ ساخت لوحه‌ها ۸۴۸ هجری قمری مطابق با ۱۴۴۴ میلادی است.
• تاریخ ساخت در بزرگ چوبی بین رواق شمالی و مسجد زنانه ۹۰۴ هجری قمری (برابر با ۱۴۹۸ میلادی) و به سبک دوره تیموری است.

ثبت در فهرست آثار ملی ایران :

این اثر در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۳۴ با شمارهٔ ثبت ۴۰۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.

آرامگاه های اطراف :

بسیاری از نامداران ایران در کنار آرامگاه و رواق‌های اطراف، عمدتاً در باغ توتی، به خاک سپرده شده‌اند. از جمله: ناصرالدین‌شاه (که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، سنگ قبرش به خلوت کریمخانی منتقل شد)، سید ابوالقاسم کاشانی، قائم مقام فراهانی، ملا علی کنی و محمد قزوینی، عباس اقبال آشتیانی، محمدرضا مهدوی کنی، شیخ محمد خیابانی، ستارخان، محمدتقی فلسفی و برخی حکام اردلان که از وابستگان پادشاهان قاجار بودند نیز در صحن آرمیده‌اند.

در دوره پهلوی آرامگاهی در جوار این آستان برای رضاشاه تدارک دیده شد که به تدریج بسیاری از وابستگان این خاندان در آن جا به خاک سپرده شدند. از جمله: علیرضا پهلوی، سلیمان بهبودی، ارتشبد محمد خاتم و حسنعلی منصور. این آرامگاه پس از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ به همراه آرامگاه پنجاه تن از وابستگان نظام پادشاهی توسط گروهی به دستور صادق خلخالی ویران شد.

فاصله تا جاهای مهم شهر :

*عبدالعظیم حسنی در سال ۱۷۳ قمری (۷۸۹ میلادی )، در زمان امام موسی کاظم در شهر مدینه متولد شد. پدرش عبدالله و مادرش فاطمه نام داشتند. همسر وی خدیجه دختر قاسم بن حسن بن زید بن حسن مجتبی بود.

عبدالعظیم پس از ورود به شهر ری در سرداب خانه یکی از شیعیان آن شهر به زندگی پنهانی روی می‌آورد و پس از مدتی بیمار می‌شود و در سال ۲۵۲ قمری (۸۶۶ میلادی) در زمان امام دهم شیعیان،  علی النقی از دنیا می‌رود.