مسجد جامع قم

مسجد جامع قم یکی از قدیمی ترین مساجد در قم است .

تاریخ دقیق ساخت این مسجد مشخص نیست ولی گفته می شود بنای اولیه در قرن ششم هجری و عهد سلجوقیان ساخته شده و سپس دیگر بناهای مسجد، در دوره‌ های مختلف به آن افزوده‌ شده است .

معماری :

از آنجا که مسجد جامع قم مجموعه‌ای از بناهای چند دوره بوده ، دارای معماری منحصر به‌ فرد می باشد .

مسجد جامع، دو درِ ورودی دارد که درِ اصلی آن در قسمت غربی مسجد و روبروی ورودی مدرسه جهانگیرخان واقع شده و سردر آن دارای مقرنس‌کاری و کتیبه‌ای از کاشی خشتی از آثار دوره ناصرالدین شاه قاجار است.

این مسجد، دو ایوان و پنج شبستان دارد که دو تای آن در اطراف گنبدخانه قرار دارد و متعلق به عصر صفوی است و سه شبستان دیگر در شرق، غرب و شمال مسجد متعلق به عصر قاجار است.

زیرزمینی نیز در شبستان غربی در عصر ناصری به سال ۱۳۰۵ق احداث شده است .

اقامه نماز :

در دهه ۱۳۳۰ هجری شمسی ، زمانی که هنوز مسجد اعظم قم ساخته نشده بود، سید حسین بروجردی، مرجع تقلید شیعیان، در ماه رمضان، نماز جماعت را در مسجد جامع قم اقامه می‌کرد و حضور مردم به‌ گونه‌ای بود که اتصال صفوف نماز در پشت‌ بام‌های اطراف مسجد نیز شکل می‌گرفت.

از دیگر عالمانی که نماز جماعت و جمعه را برپا داشته‌اند، می‌توان به شیخ عبدالکریم حائری یزدی، سید حسن جواهری، شیخ صادق تهرانی و سید مهدی صُحُفی اشاره داشت .

وضعیت امروزی :

بنای کنونی مسجد جامع، شامل سردر ورودی، صحن، ایوان‌های جنوبی و شمالی، گنبدخانه و شبستان‌های متعدد است و مساحت آن به ۴۲۰۰ مترمربع با زیربنای ۲۹۷۰ مترمربع می‌رسد.

این مسجد در بخش های مختلف از جمله بخش‌های کتابخانه عمومی، آموزش تجوید و صوت و لحن قرآن، لابراتوار زبان انگلیسی، واحد نوارخانه و بانک امانی و واحد تبلیغات و مراسم و… فعالیت دارد .

ثبت ملی :

این مسجد به‌همت سازمان میراث فرهنگی در تاریخ ۵ آذر ۱۳۱۲ش به شماره ۱۹۴ به ثبت رسیده است.