موزه ساعت کرمان

موزه ساعت کرمان یکی از موزه های جذاب به خصوص برای کسانی که به ساعت علاقه دارند می تواند باشد .

آدرس : کرمان خیابان زریسف ( شهداء) نبش کوچه ۱۲ پلاک ۲۰۳

تلفن موزه : ۰۳۴۳۳۳۲۴۸۹۶ – ۰۹۱۳۰۵۰۱۳۲۱

نمابر : ۰۳۴۳۳۳۲۸۵۹۳

برخی از ساعت هایی که در این موزه قرار دارند به شرح زیر است :

ساعت‌ هایی كه در عصر ناصرالدین شاه به سفارش دربار ساخته است

ساعت‌ هایی كه هنگام افتتاح راه آهن ایران به تعدادی از افراد اعطاء شده است.

ساعت‌های دست ساز هندوستانی كه ۱۵۰ سال پیش از طریق بمبئی به بندرعباس و از آنجا به كرمان وارد شده ‌

قدیمی‌ترین ساعت موزه كرمان كه مربوط به ۳۰۰ سال پیش است‌ و همچنان كار می‌كند

اولین ساعت آزمایش شده در فضا

ساعت ساخت آلمان که به شکل کلیساست

اولین ساعت وستندواچ (اولین ساعت اتوماتیک)

ساعت آبی متعلق به دوره صفویه

ساعت شنی

ساعت‌های مخصوص نابینایان

تاریخچه ای از موزه ساعت کرمان و مالک ها ( خانواده ترابی) :

ماشالله ترابی در زمان ناصرالدین شاه قاجار به دنیا آمد . در کودکی پدرش فوت کرد و برای چرخاندن چرخ زندگی به شغل نقاشی قالی روی می‌آورد. چون پول زیادی در نقشه کشیدن قالی نبود او با پس انداز کردن پول خود چند قالی از سیرجان خریداری و با الاغ به بندرعباس و سپس به بمبئی برد و در آنجا قالی‌ها را فروخت و سود خوبی بدستآورد.

«در گذشته مرکز تجارت خاورمیانه هندوستان و در شهر بمبئی بوده و چون اکثر زرتشتیانی که در قدیم مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند به بمبئی کوچ کرده بودند، زبان عمده مردم بمبئی فارسی بود.»

ماشالله ترابی که بعدها نمیخواسته در صنعت قالی فعالیت داشته باشد و به دنبال صنعتی نو می گشت . در هندوستان اولین موردی که به ذهنش می‌رسد صنعت ساعت بود که در کرمان هنوز دایر نشده بود. لذا قطعات ساعت را از هندوستان خریداری و به کرمان می‌آورد و در کاروانسرای گلشن یک مغاز کوچک می‌گیرد و شروع به مونتاژ ساعت می‌کند. خریداران ساعت‌ در آن زمان تنها مردم پولدار کرمان بودند و مردم عادی توان خرید ساعت به دلیل گرانی آن را نداشتند.»

«حاکم وقت کرمان تصمیم می‌گیرد ساعتی همچون برجی بسازد تا همه مردم شهر آن را ببینند. ماشالله ترابی را احضار می‌کند و می‌پرسد «تو می‌توانی ساعتی مثل برج بسازی تا بتوانیم جای مرتفعی در شهر آن را نصب کنیم» ترابی در جواب می‌گوید «تاکنون چنین ساعتی را ندیدم». در سفر بعد خود به هندوستان پس از تحقیق چنین مدل ساعتی را در معبد بودایی می‌بیند و از آن الگو برداری می‌کند و با چرخ دنده‌های چوبی چنین ساعتی را در کاروانسرای وکیل می سازد که این ساعت سال‌ های سال در این کاروانسرا کار می کرد که با گذشت زمان گم می‌شود.»

در سال ۱۳۵۴ ماشالله ترابی فوت می‌کند و اسدالله ترابی فرزند ماشالله که از بچگی در کنار پدر خود این حرفه را آموخته بود، کار پدر را ادامه می‌دهد .

کارخانه وستند واچ در سال ۱۳۵۲ از اسدالله ترابی دعوتی می‌کند و از اسدالله در سفر سوئیس خواسته می شود که روشی برای افزایش کیفیت ساعت‌ها و فروش آنها ارائه دهد.

سیروس ترابی نوه ماشالله ترابی هم اکنون مدیریت این موزه را بر عهده دارد .

یک درب چوبی، که بالای آن هلالی شکل و روی آن نوشته شده است ساعت فروشی – ساعت سازی ترابی، پشت درب یک میز کار و دو صندلی چوبی دارای کشو که روی میز و کشوهای آن ابزار کار ساعت سازی و نرده‌های چوبی را فرا گرفته است در این موزه دیده می شود و در واقع به زمان جنگ جهانی اول در زمان احمدشاه قاجار واقع در کاروانسرای گلشن بود که ماشالله ترابی این کارگاه راه راه اندازی کرده بود .