بند شادروان
بند شادروان یا بند قیصر شوشتر قدیمی ترین پل ایران، و یکی از قدیمی‌ترین پل‌های جهان مربوط به دوران ساسانیان است .
این پل‌بند بزرگ‌ترین پل بند سنگی جهان می باشد .
ثبت در فهرست آثار ملی ایران :
بند قیصر یا پل شادُروان شوشتر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۷۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو:
در سال ۲۰۰۹ نیز این پل-بند به همراه ۱۵ اثر تاریخی آبی دیگر شوشتر به صورت یکجا در نشست سالانه کمیته میراث جهانی یونسکو در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا، با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵ با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.
پل بند شادروان دارای ۴۴ دهانه بوده که در حال حاضر تعداد ۳۷ دهانه آن موجوداست. ظاهراً این پل در طول تاریخ چند بار تخریب شده است.
این سد ۱۵۰۰ قدم طول داشت و احتمال قوی می‌رود که شاهنشاه ساسانی ایران برای ساخت آن اسیران رومی را در ناحیه ی جندی شاپور و شوشتر به کار گرفته باشد.
در شعر فردوسی :
فردوسی در شاهنامه ساخت این پل را به دوره شاپور یکم ساسانی، توسط معمار رومی برانوش که اسیر جنگی بود، نسب می‌دهد، که در مقابل به برانوش وعده آزادی پس از ساخت پل را می‌دهد. فردوسی در شاهنامه ساخت پل شادروان را چنین آورده است :
همی برد هر سو برانوش را بدو داشتی در سخن گوش را
یکی رود بد پهن در شوشتر که ماهی نکردی برو بر گذر
برانوش را گفت گر هندسی پلی ساز آنجا چنان چون رسی
که ما بازگردیم و آن پل به جای بماند به دانایی رهنمای
به رش کرده بالای این پل هزار بخواهی ز گنج آنچه آید به کار
تو از دانشی فیلسوفان روم فراز آر چندی بران مرز و بوم
چو این پل برآید سوی خان خویش برو تازیان باش مهمان خویش
ابا شادمانی و با ایمنی ز بد دور وز دست اهریمنی
به تدبیر آن پل به استاد مرد فراز آوریدش بران کارکرد
بپردخت شاپور گنجی بران که زان باشد آسانی مردمان
چو شد شه برانوش کرد آن تمام پلی کرد بالا هزارانش گام
چو شد پل تمام او ز شوشتر برفت سوی خان خود روی بنهاد تفت
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید ؟در گفتگو ها شرکت کنید!