آرامگاه ابوالحسن خرقانی

آرامگاه ابوالحسن خرقانی مربوط به سدهٔ ۵ هجری قمری در ۲۴ کیلومتری شاهرود در تپه‌ ای در شمال قلعه نو خرقان در استان سمنان قرار دارد.

ساختمان آرامگاه از آجر ساده و لعابدار درست شده است. روی قبر ابوالحسن یک قطعه سنگ مرمر قرار دارد که اشعاری بر آن حک شده‌ است.

در کنار این آرامگاه مسجدی بوده‌ است که برابر نوشته برخی از مؤلفان دارای گنبدی مخروطی شکل و آراسته به کاشی‌های زیبا و نیز دو محراب بوده‌ است. هم‌اکنون از مسجد و گنبد یاد شده فقط یکی از دو محراب آن باقی مانده‌ است که بر خلاف مسجدهای دیگر این نواحی رو به مغرب است.

محراب مذکور دارای گچ‌بری‌های زیبا و بسیار زیبا است. در پیشانی محراب نوشته شده : قال النَبی عِلیهِ السَلام المُصلی یناجی رَبَّه

همچنین کتیبه بیرونی محراب شمال عبارات زیر می‌باشد: «گفت علی شیخ قدس الله روحه، قبله پنج است. کعبه قبله مومنان است و بیت المعمور قبله فرشتگان است و عرش قبله دعاگویان است و حق قبله جوانمردان و دوستان است و…».

قسمت انتهایی کتیبه طی بازسازی‌های غیراصولی تخریب شده است که شامل عبارت زیر بوده‌است:

«و اما دل، قبله خاصان.»

در اواخر دوران پهلوی با نظر اداره کل باستان‌شناسی در اطراف محراب یاد شده و بر پایه آن مسجدی بنا شده‌ است که اکنون نیایشگاه زائران ابوالحسن خرقانی و مورد استفاده آن‌ها هنگام توقف در آن مکان است.

ثبت ملی آرامگاه ابوالحسن خرقانی :

این اثر در تاریخ ۲۲ فروردین ۱۳۴۶ با شمارهٔ ثبت ۶۴۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.